Sevmek bır ucurumdur
o Ucurumdan Cok kez Düstum ben
ask Atesten Gömlek O Gömlegı Cok Kez Giydim Ben
Güvenmek Bir Gözyasıdır Cok Akıtım o gözYaslarını
Hayat Zor Sen istesende istemesende...
Seviyorum Diyorsundur Cogu Zaman Ama Yanılıyorsundur
Kalbiniz Yine Oyun Oynuyordur Sizinle
Gecelere Haps Olursunuz Aglarsınız Ama Fayda Etmezdır Cogu Zaman Cunku Ask Bır Oyundur Iyı Oynamasını Bılen Kazanır
Yanlız Kalırsınız Cogu Zaman Kendınızi Unutursunuz
YanlızLık Sagır Bır Dosttur Kendı Sesınızı Unutursunuz
Bazen Karar Vermek Zorunda Kalırsınız Iste o Zaman ZorLanırsınız
Cünkü Yaralarınız Tazedir daha Ve Acıtır
Ne Yapacagınızı Sasırırsınız kacacak yer sıgınacak liman ararsınız ama onu yapmak icinde korkarsınız...
cunku yarayla dolu kalbıniz sizde güvende ve o kalbi güvenli yerinden cıkarıp baska birine vermegı düsünmek bile istemezsiniz
ve yine aglarsınız...
uzaktan kalbınızın kendi basına actıgı yaralara bakarsınız sinirlenirsiniz elinizde olsa bir kasıkta bogarsınız
herkesi herseyi ve ilk basta da kalbinizi uzaktan seyredersiniz kendinizi ve anlarsınız
siz yagmurda kalmıs zavalı bir kedi ve yardıma muhtac yaralı bır kus sonra halınıze üzülürsünüz
ve keskeler baslar iste o keskeler bitirir herkesi tabi sizide
günden güne daha cok aglarsınız sizinle cok iyi bir dost olan yanlızlık daha cok yakınlasır ve kendi camuruna batırır siz farkında bile olamazsınız cunku sız kalbınızın yaralarını sarmakla mesgulsünüzdur hayata olan kızgınlıgınzla...
ve sımdı ne olacak dusüncesıyle mesgulsunuzdur
yarınlardan korkmaya baslarsınız
ne olacak ne yapacam diye gezinirsiniz kımse duymaz sizi
ve bu cok acıtır bedeni ve beyni...
ama herseyden yorulan kalbin ve ruhun bir gece yarısı senden uzaklasır ve geriye sadece derin bir uykuda olan bedenin kalır
ama onuda topraklar alır yani gerıye sana kalan bisey olmaz...
HerZaMaN İyİ DüŞüNüN...
o Ucurumdan Cok kez Düstum ben
ask Atesten Gömlek O Gömlegı Cok Kez Giydim Ben
Güvenmek Bir Gözyasıdır Cok Akıtım o gözYaslarını
Hayat Zor Sen istesende istemesende...
Seviyorum Diyorsundur Cogu Zaman Ama Yanılıyorsundur
Kalbiniz Yine Oyun Oynuyordur Sizinle
Gecelere Haps Olursunuz Aglarsınız Ama Fayda Etmezdır Cogu Zaman Cunku Ask Bır Oyundur Iyı Oynamasını Bılen Kazanır
Yanlız Kalırsınız Cogu Zaman Kendınızi Unutursunuz
YanlızLık Sagır Bır Dosttur Kendı Sesınızı Unutursunuz
Bazen Karar Vermek Zorunda Kalırsınız Iste o Zaman ZorLanırsınız
Cünkü Yaralarınız Tazedir daha Ve Acıtır
Ne Yapacagınızı Sasırırsınız kacacak yer sıgınacak liman ararsınız ama onu yapmak icinde korkarsınız...
cunku yarayla dolu kalbıniz sizde güvende ve o kalbi güvenli yerinden cıkarıp baska birine vermegı düsünmek bile istemezsiniz
ve yine aglarsınız...
uzaktan kalbınızın kendi basına actıgı yaralara bakarsınız sinirlenirsiniz elinizde olsa bir kasıkta bogarsınız
herkesi herseyi ve ilk basta da kalbinizi uzaktan seyredersiniz kendinizi ve anlarsınız
siz yagmurda kalmıs zavalı bir kedi ve yardıma muhtac yaralı bır kus sonra halınıze üzülürsünüz
ve keskeler baslar iste o keskeler bitirir herkesi tabi sizide
günden güne daha cok aglarsınız sizinle cok iyi bir dost olan yanlızlık daha cok yakınlasır ve kendi camuruna batırır siz farkında bile olamazsınız cunku sız kalbınızın yaralarını sarmakla mesgulsünüzdur hayata olan kızgınlıgınzla...
ve sımdı ne olacak dusüncesıyle mesgulsunuzdur
yarınlardan korkmaya baslarsınız
ne olacak ne yapacam diye gezinirsiniz kımse duymaz sizi
ve bu cok acıtır bedeni ve beyni...
ama herseyden yorulan kalbin ve ruhun bir gece yarısı senden uzaklasır ve geriye sadece derin bir uykuda olan bedenin kalır
ama onuda topraklar alır yani gerıye sana kalan bisey olmaz...
HerZaMaN İyİ DüŞüNüN...
