ANASININ EVİNDEN KADINI GETİRTMENİN YOLU...!
>
> Yurdum insanından Osman amcanın hanımı, memleketteki anasının
> yanına gitmiş ve epey zamandır gelmemiştir. Cep teflonuyla yaptığı
> çağırma istemlerine cevap alamayan Osman amcanın; çamaşır, bulaşık,
> yemek, temizlik ve çocuklarla uğraşmaktan takadı tükenmiştir. Kadınını
> son kez çağırmak için telefona sarılmış, ancak anasının yanından
> gelmek istemeyen kadın, telefona cevap bile vermemiştir. Bunun üzerine
> Osman amca mesaj atmaya karar vermiştir. İşte o mesaj;
>
> Kadınım bu sağa son mesajım.
> Bebelerinen evde oturup ağlarım.
> Çamaşır, bulaşık tarih yaptı.
> Kadınım ben bu işlerden ne ağnarım.
> Bi tokat salladım değmedi bile,
> La bok mu var babağan evinde.
> Ula ne bilinmez bir avradmışşın,
> Bebelerinen beni mevlam gayırsın.
> Arkadaşın Hatçe yan yan bakıyo.
> Üzelme Osman abi deyiveriyo,
> Bebelerin başını okşayarakatan,
> Kendi düşen ağlamaz deyip gülüveriyo.
> Bugün geliverdi zabahın köründe,
> Vallahi gecelik vardı zillinin üzerinde.
> Bulaşığa daldı, çamaşırı yıkadı,
> La kadınım bak göğnüm çok daraldı.
> Bebeleri banyoya sokup yıkayıverdi.
> Osman abi sende gir, keseleyim diyiverdi.
> Bende büğün olmaz yarın diyiverdim,
> La kadınım sağa bir şans daha verdim.
> Zabaha kadar geliyosan gel eve,
> Vallahi gelmezsen böyük tehlike.
> Hatçe bekliyor elinde kese,
> Vallah keseynen kalsa keşke.
>
> ' hadi bakalım gelmesinde göreyim.' diye söylenerek mesajını
> gönderen Osman amca; mızıldanmakta olan çocuğuna; 'meraklanma yavrum
> anan ağşama evde' diyordu.
>
> Yurdum insanından Osman amcanın hanımı, memleketteki anasının
> yanına gitmiş ve epey zamandır gelmemiştir. Cep teflonuyla yaptığı
> çağırma istemlerine cevap alamayan Osman amcanın; çamaşır, bulaşık,
> yemek, temizlik ve çocuklarla uğraşmaktan takadı tükenmiştir. Kadınını
> son kez çağırmak için telefona sarılmış, ancak anasının yanından
> gelmek istemeyen kadın, telefona cevap bile vermemiştir. Bunun üzerine
> Osman amca mesaj atmaya karar vermiştir. İşte o mesaj;
>
> Kadınım bu sağa son mesajım.
> Bebelerinen evde oturup ağlarım.
> Çamaşır, bulaşık tarih yaptı.
> Kadınım ben bu işlerden ne ağnarım.
> Bi tokat salladım değmedi bile,
> La bok mu var babağan evinde.
> Ula ne bilinmez bir avradmışşın,
> Bebelerinen beni mevlam gayırsın.
> Arkadaşın Hatçe yan yan bakıyo.
> Üzelme Osman abi deyiveriyo,
> Bebelerin başını okşayarakatan,
> Kendi düşen ağlamaz deyip gülüveriyo.
> Bugün geliverdi zabahın köründe,
> Vallahi gecelik vardı zillinin üzerinde.
> Bulaşığa daldı, çamaşırı yıkadı,
> La kadınım bak göğnüm çok daraldı.
> Bebeleri banyoya sokup yıkayıverdi.
> Osman abi sende gir, keseleyim diyiverdi.
> Bende büğün olmaz yarın diyiverdim,
> La kadınım sağa bir şans daha verdim.
> Zabaha kadar geliyosan gel eve,
> Vallahi gelmezsen böyük tehlike.
> Hatçe bekliyor elinde kese,
> Vallah keseynen kalsa keşke.
>
> ' hadi bakalım gelmesinde göreyim.' diye söylenerek mesajını
> gönderen Osman amca; mızıldanmakta olan çocuğuna; 'meraklanma yavrum
> anan ağşama evde' diyordu.
