Seni seviyorum. Çünkü, her sabah kalktığımda bir günü daha seninle geçirecek olmanın mutluluğunu yaşatıyorsun bana. Ben her güne seninle başlıyorum ve her gün hayatı yeniden keşfediyorum.
Seni seviyorum. çünkü, sen gökkuşağının her tonunu gölgede bırakan en parlak renksin. Her şey senin rengini taşıyor ve benim için ancak o zaman anlamlı oluyor.
Seni seviyorum. Çünkü, soğuk günlerde içimi ısıtan ılık rüzgarsın. Sıcak günlerdeyse ferahlık veren kuzey rüzgarı. İliklerime işleyerek esiyorsun.
Seni seviyorum. Çünkü, her şey de sen varsın. Nasıl olmayacaksın ki?.. Sanki sen doğduğumdan beri içimdeydin. Yüreğimin en derin köşesindeydin. Sanki ortaya çıkmak için beni bekliyordun. Ve ben orada olduğunu fark edince hak ettiğin yere çıkardım seni.
Seni seviyorum. Çünkü, hep benimlesin. Seni görmem için yüzüne bakmam gerekmiyor. Gözümü kapatsam oradasın. Gördüğüm her yüz aslında sensin.
Seni seviyorum. Çünkü, gözlerinin içindeki binlerce yıldız, gecenin karanlığını delip geçiyor. Sen bana bakarken ben kendimi yıldızlara bakar gibi hissediyorum. O yıldızların parlaklığında kaybediyorum kendimi. Gözlerim kamaşıyor ama şikayetçi değilim aydınlığından. 'Güneş doğmasa da, yıldızlar kaybolmasa' diyorum ama, biliyorum ki güneşim de sen olacaksın gecenin sonunda. Bu kez daha parlak, daha aydınlık çıkacaksın karşıma.
Seni seviyorum. Çünkü, her gülümseyişin içimi yeniden yaşama sevinci ile dolduruyor. Her gülümseyişin karamsarlığı yıkıyor, umutsuzluğu parçalıyor. Bir çiçek bahçesine çeviriyor dünyamı... Çiçek dedim ya, sana bir çiçek adı verseydim papatya olurdun. Açışıyla dünyaya baharın geldiğini müjdeleyen papatya... İddiasız ama güzel. Güzel ama kibirsiz.
Seni seviyorum. Çünkü, seni sevmeyi, sana dokunmayı, seni dinlemeyi, sana bakmayı, seni koklamayı, seninle paylaşmayı seviyorum. Seninle birlikte insana dair ne varsa onları da seviyorum.
Seni sevdiğimi anlatmaya çalışırken ne kadar çaresiz olduğumu görüyorum. Her sözcükten sonra durup tekrar tekrar düşünüyorum, 'seni yeterince anlatabildim mi?' diye... Biliyorum ki yetmeyecek, bu kadar sözcükten sonra bile sana sevgimi anlatamamış olacağım. Sözcüklerin bittiği yerde gözlerime bak. Onlar bu sevgiyi çok daha iyi anlatacaktır sana.
Seni seviyorum. çünkü, sen gökkuşağının her tonunu gölgede bırakan en parlak renksin. Her şey senin rengini taşıyor ve benim için ancak o zaman anlamlı oluyor.
Seni seviyorum. Çünkü, soğuk günlerde içimi ısıtan ılık rüzgarsın. Sıcak günlerdeyse ferahlık veren kuzey rüzgarı. İliklerime işleyerek esiyorsun.
Seni seviyorum. Çünkü, her şey de sen varsın. Nasıl olmayacaksın ki?.. Sanki sen doğduğumdan beri içimdeydin. Yüreğimin en derin köşesindeydin. Sanki ortaya çıkmak için beni bekliyordun. Ve ben orada olduğunu fark edince hak ettiğin yere çıkardım seni.
Seni seviyorum. Çünkü, hep benimlesin. Seni görmem için yüzüne bakmam gerekmiyor. Gözümü kapatsam oradasın. Gördüğüm her yüz aslında sensin.
Seni seviyorum. Çünkü, gözlerinin içindeki binlerce yıldız, gecenin karanlığını delip geçiyor. Sen bana bakarken ben kendimi yıldızlara bakar gibi hissediyorum. O yıldızların parlaklığında kaybediyorum kendimi. Gözlerim kamaşıyor ama şikayetçi değilim aydınlığından. 'Güneş doğmasa da, yıldızlar kaybolmasa' diyorum ama, biliyorum ki güneşim de sen olacaksın gecenin sonunda. Bu kez daha parlak, daha aydınlık çıkacaksın karşıma.
Seni seviyorum. Çünkü, her gülümseyişin içimi yeniden yaşama sevinci ile dolduruyor. Her gülümseyişin karamsarlığı yıkıyor, umutsuzluğu parçalıyor. Bir çiçek bahçesine çeviriyor dünyamı... Çiçek dedim ya, sana bir çiçek adı verseydim papatya olurdun. Açışıyla dünyaya baharın geldiğini müjdeleyen papatya... İddiasız ama güzel. Güzel ama kibirsiz.
Seni seviyorum. Çünkü, seni sevmeyi, sana dokunmayı, seni dinlemeyi, sana bakmayı, seni koklamayı, seninle paylaşmayı seviyorum. Seninle birlikte insana dair ne varsa onları da seviyorum.
Seni sevdiğimi anlatmaya çalışırken ne kadar çaresiz olduğumu görüyorum. Her sözcükten sonra durup tekrar tekrar düşünüyorum, 'seni yeterince anlatabildim mi?' diye... Biliyorum ki yetmeyecek, bu kadar sözcükten sonra bile sana sevgimi anlatamamış olacağım. Sözcüklerin bittiği yerde gözlerime bak. Onlar bu sevgiyi çok daha iyi anlatacaktır sana.
