Mihriban,

Üstad Abdurrahim Karakoç ' un ' Mihriban ' isimli şiiri o dönem bir dergide yayınlanır.Tevafuk olur ki sevdiği de o dergiyi ve şiiri okumuştur.İçinden Üstad Karakoç ' a şiir yazmak gelir ve şu sözleri yazar gönderir ;
' Şiirinde sanki bana sesleniyor gibiydin... Benim seni unuttuğumu sanma.. ben de hala seni sevmekteyim ve bu aşk bitmeyecek... Sen bende esen eski kavak yelisin ve seni unutmam mümkün değil...'

Mektubu okuyan Üstad bu kez ikinci şiirini yazar işte o şiir ve Türkü hali...

Unutursun Mihribanım

“Unutmak kolay mı?” deme
Unutursun Mihriban’ım.
Oğlun kızın olsun hele
Unutursun Mihriban’ım.

Zaman erir kelep kelep
Meyve dalında kalmaz hep
Unutturur bir çok sebep
Unutursun Mihriban’ım.

Yıllar sinene yaslanır
Hatıraların paslanır
Bu deli gönlün uslanır
Unutursun Mihriban’ım.

Süt emerdin gündüz gece
Unuttun ya, büyüyünce...
Ve işte tıpkı öylece
Unutursun Mihriban’ım.

Gün geçer azalır sevgi
Değişir her şeyin rengi
Bugün değil, yarın belki
Unutursun Mihriban’ım.

Düzen böyle bu gemide
Eskiler yiter yenide
Beni değil, sen, seni de
Unutursun Mihriban’ım.