Ynt: Ne yaparsın . Yıllarca çalışskada bir değeri yok
.
Baba olunca yapamıyorsun ama patron olsa vurup kapıyı çıkar başka iş ararız.
İş bulup, ( mevcut düzenden ayrılıp ) çıkıp kendi düzenimi kuracağım.
Her iki düşünceyide benimsemek garip geldi bana.
Önce sakin olup sağ duyulu davranmakta fayda var. Kurmayı düşlediğiniz düzendeki rolünüz farklı olacak. Orada bugün eleştirdiğiniz babanızın konumuna geçeceksiniz. Bu konumun bazı özellikleri var sizin konumunuzdan oldukça farklı, sorumluk gibi. Bu arada kabul etmesenizde en kolay eleştirilen konuma talipsiniz. Kim mi? Eş, çocuk, eşlerin ailesi, ( olmasında ) en ufak olayda tüm konu-komşu, eş-dost, akraba anne babayı eleştirir. Yolları ayırıp, hayırlısı ile bir yuva kurup huzura erince esaslı bir ağırlığa sahip sorumluluğu sırtlanacaksınız. O zaman bir daha oturup konuşuruz.
Kimseye haklı-haksız diyecek pozisyonda elbette değilim. Ama roller, sorumluluklar ve bu yıllardaki yıpranma sonucu standart bir tavır beklemek ne kadar doğru tartışılır.
Biri iktidar mı dedi? Unutmayın zaten iktidar asıl eleştiriye muhatap olur. Muhalefete kırk yılda bir sıra gelir. İktidar sırası gelene kadar size hak veren çok olur.
Not : Muhalefetten geldim, şu an iktidardayım
Çok eleştiriye maruzum ve mağdurum demiyorum diktatörlük yapıyorum bazen
.
Koltuğun üstünde oturuyorum diyebiliriz anlayacağınız. Ama aslında belkide iktidar koltuğu benim üzerimde oturuyordur. Çözemedim.
