İnekler de Ağlar, Lütfen Bütün Haywanlara İyi Dawranalım...


Kesileceğini Zannedip Göz Yaşları Döken İneğin Yaptıklarımızı Sorgulatacak Hikayesi

Sadece biz değil, her canlı duyguları yaşayabilir, hissedebilir. Bugün bitkilerin “yendiğini” anlayabildiği bile tartışılıyor. Korku ise ruhumuza hiç uğramasını istemediğimiz duyguların başında gelir. Adı Emma olan inek için ise bir ömür bu duyguyla geçmiş.

Emma, ineklerin esir tutulduğu ve gün ışığı bile görmeden bir ömür geçirdiği “süt çiftliklerinden” birinde esir hayatı yaşıyormuş. Süt çiftliği kapandıktan sonra kesilmesi düşünülen Emma için son anda yer yüzündeki gerçek melekler olan hayvanseverler yetişmiş.

Bu inek korkuyu yaşayabiliyor. Yani o bir tahta parçası veya karton kap içindeki süt değil. Onun bir ruhu var be duyguları hissedebiliyor; yaşıyor.
Bu ineğin adı Emma. Yıllarca gün yüzü bile görmeden esir tutarak inek çalıştıran süt çiftliklerinden birinde her gün aynı kabusa uyanıyordu

Çiftlik kapandıktan sonra ineğin kesilmesi için yerel bir kasaba gönderilmesi planlanıyordu. Tam bu sırada hayvanseverler tarafından kurtarılan Emma, neler olup bittiğini anlayana kadar göz yaşlarını tutamadı… Çünkü kesileceğini sanıyordu...

Neyse ki Almanya’daki Kuhrettung Rhein-Berg Barınağı’na götürülen Emma burada diğer kurtarılmış ineklerle birlikte huzur içinde mööö’lüyor…

O artık yeni evinde sömürülmekten ve korkudan çok uzakta, mutlulukla yaşıyor…

Kurtarılan Emma’nın gözlerindeki korkuyu ve sonrasında ruhundaki mutluluğu videoda da görebilirsiniz:


https://youtu.be/bLeLQ2EUv_E
 

Resimler ve ekler

  • aglayan-inek-emma-patiliyo-1.jpg
    aglayan-inek-emma-patiliyo-1.jpg
    99.2 KB · Görüntüleme: 332
  • aglayan-inek-emma-patiliyo-2.jpeg
    aglayan-inek-emma-patiliyo-2.jpeg
    83.7 KB · Görüntüleme: 353
  • aglayan-inek-emma-patiliyo-4.jpg
    aglayan-inek-emma-patiliyo-4.jpg
    38.4 KB · Görüntüleme: 570
  • aglayan-inek-emma-patiliyo-5.gif
    aglayan-inek-emma-patiliyo-5.gif
    7.3 MB · Görüntüleme: 1,092
Kesim olduğu sabah işletmeye giderken mutlaka bir hüzün olur bende ayrılık vardır
Danalar çok uzun süre kalmaz işletmede fakat inekler daha çok kaldığı için ayrılmak daha zor annesinden doğarken ilk tuttuğum yıllarca sağdığım .

Bakarım hep gözlerine o sabah araba gelinceye kadar acaba haberleri varmı
ağlayanını görmedim birşeyler hissetmiyorlarda yada bana öyle geliyor.

Videodaki hayvanlarda güzelmiş ağlayan inek simangus mu acaba .
 
Köyde her gün söve söve ineklere acımasızca vuran insanları görüyorum. Köpeğin zinciri takılmış, "çekil" diye taş atanı görüyorum... Böyle insanlar bile hayvancılıkla geçiniyorken, ben niye yapamayım diyorum.

Niye vuruyorsun diye tepki gösterdiğimde de, "bu bundan anlıyor" diyor.
Cenabi Allah hep isteyene iyi davranana verir ,sonucta onunda ahiret günü suali sorulacak
 
Daha önce hayvanın gözyaşı döktüğüne şahit olmuştum birkaç sefer. Hiçbir zaman hayvana vurma taraftarı değilim ama kimi zaman mecbur kalınabiliyor.

Birkaç ay önce önüne saman verirken düve kafasıyla vurmaya kalktı (aynı hayvan biraz asabiydi daha önce attığı tekmeden kasıklarını 2 parmak farkla kurtardım), Neyse kendimi korumak için ellerimde dolu olduğundan dirseğimle yanağına orta şiddette vurdum. Herhalde canı haddinden fazla yanmış, 1-2 dakika sonra farkettim gözyaşları yanağından resmen aşağı süzülüyordu O an hakikaten üzüldüm, hala da çok pişmanım. Hayvanın hali bugün bile gözümün önünden gitmiyor. İşi gücü bırakıp gittim gözyaşlarını sildim, sevdim, yeni ot balyası açıp iyice doldurdum önünü. Biraz sonra hayvan herşeyi unutmuş ellerimi yalıyordu. Birkaç anım daha var bu konuda ama fazla uzatmak istemiyorum.

Peki hayvanlar kesileceğini anlıyor olabilirmi?. Bence çok zor. Çünkü ara kere ilçe mezbaasının önünden geçiyorum bazen kesim sırası bekleyen hayvanların geviş getirip birbirleriyle şakalaştığını görüyorum.

Son olarak: Gönül isterki hiçbir hayvan kesilmesin, kimse ölmesin ama tabiatın gereği bu bir noktada. Sonuçta Allah o hayvanları nihayetinde etinden, sütünden ve gerekirse gücünden faydalanmak için insanoğlunun hizmetine sunmuş. Uçuk derecede duygusallığın alemi yok. Sonuçta herkes bir gün ölecek. Hayvanın da varoluşun gereği olan hizmetleri yerine getirip hayatını noktalandırması bence onun için en hayırlısıdır. En doğrusunu Allah bilir şüphesiz.
 
Son düzenleme:
Ben de bir anımı anlatayım. Kurban bayramı idi. Kurbanı keseceğiz, 7-8 kişi hayvanları tek tek deviriyoruz, komşularla birbirimize yardım ediyoruz. Neyse sıra bizim danaya geldi. Hayvan yıkılmıyor, zaten insanlar da yorgundu. Neyse biraz soluklanıp öyle yıkalım dedik. Biz etrafından çekildik, kenara oturduk. Hayvan bir anda kendiliğinden yattı, kafayı yere koydu. Bizimki başka yerdeydi, diğer hayvanların kesildiğini de görmedi. Hepimiz tabi gittik yanına, kalkmadı. Ayaklarını filan rahatça bağladık ve kestik. Debelenmedi bile.

Herhalde sevgiyi de anladı. Öncesinde sevdik, kaşıdık filan baya bir ilgilendik. Özellikle dedem başından ayrılmazdı.

Gerçi tesadüf de olabilir ama hayvana sevgiyle yaklaşmak lazım. Hayvana bir anda saldırıp, ürkütmemek lazım. Şimdi hayvanlar ne olduğunu bile anlamıyor kesilirken. Bir anda nefessiz kalıyor, onlarca adam üzerine çöküyor ve kesiliyor. Ya da vinç ile ayağından tepetaklak edip, bir anda boynu gidiyor.

Hayvanı kesime hazırlamak lazım. Hayvana hissettirmek lazım. Rodeo gibi hayvanın üzerine çıkıp yıkmaya kalkarsak anlamaz tabi.

Bir video atayım;

[video=youtube;flDBDckKK8A]https://www.youtube.com/watch?v=flDBDckKK8A[/video]
 
  • Beğen
Tepkiler: Hermiyas
Hayvanları severim köye gidince namussuz kedi ve köpekler hemen geliyor :) Benimde hiç unutmadığım bahar ayı koyunlar kuzuladı ortalık çamur,çevirmede kuzuları emiştiriyorum. Kuzuyu kabul etmeyen koyunları yakalayıp emdiriyom kuzunun biri geldi koyunu emiyor elimle ayağımla itiyorum gene geliyor kimsede yok koyunu bıraksam olmayacak,en son sinirlendim elimi attım boynundan yakaladım havaya kaldırdım sinirle boğazını fazla sıkmışım ağzı açıldı süt ağzından geri döküldü. O kadar zoruma gittiki gözlerim doldu o olayı hiç unutmam.
 
  • Beğen
Tepkiler: Hermiyas

Benzer Konular