Devekuşu Yetiştiriciliği
1. Genel Bilgiler
Ülkemizin hayvansal protein açığının kapatılmasına katkıda bulunması vebilinen hayvansal protein kaynaklarına
alternatif olması amacıyla, her yönüyleekonomik bir kanatlı hayvan olan devekuşu yetiştiriciliği önem kazanmayabaşlamıştır.
Devekuşu kanatları küçülen ve uçma yeteneğini kaybeden kuşlar sınıfınagiren koşucu-yürüyen kuşlardandır. Bu günkü yaşadığı bölgeler Afrikaânın doğusuile güneyindeki sıcak ve kurak iç bölgelerdir. Eski çağlarda Büyük SahradanOrta Asya çöllerine kadar uzanan geniş bir alanda yaşadığı bilinmektedir.
Yaklaşık 13-14 cmgaga uzunluğuna sahip olup ağzında diş yoktur. Kafası vücuduna oranla küçükboynu uzundur. Boyları 2-2.5 m arasında değişir. İki tırnaklı uzun ve güçlübacaklara sahiptir. Baş boyun ve bacaklar sert ve ince, kanatlar ile gövdegösterişli ve tüylüdür. Göğüs kemiği bulunmamaktadır. Erginlerinin canlıağırlığı 125-150 kg.arasında değişmektedir. Bugün doğada özgürce yalnız Afrikaânın doğusu vegüneyinde rastlanmaktadır. Gerektiğinde ortalama 60 km/saat süratlekoşmakta hatta 90 km/saathıza dahi ulaşabildiği bildirilmektedir. Ayakları ile tekme atarak, gagası iledarbe vurarak kendisini korur. Ortalama 60-70 yıl yaşarlar. Bakım ve beslemeortamına göre 20-30 yıl damızlıkta kullanılabilirler.
Devekuşları için en uygun ısı 18-20 oC dir. Yaşantılarını dahasoğuk ve daha sıcak ortamlarda da sürdürürler. Ancak soğuk ve yağışlı ortamlarıpek sevmezler. Verimli bir üreme sezonu için sıcak ortamı tercih ederler.İstenen seviyede bir üretim için beslenme, bakım ve çevre ısılarına dikkatetmek gerekmektedir. Devekuşlarını stresten uzak tutmalı, sevk ve idaresiyumuşak ve dikkatli yapılmalıdır. Ani korku ve sert davranışlara meydanverilmemelidir. Bu durum yumurta verimindeki ani düşmelerle kendini gösterir.
Erkekler üreme mevsimi dışında dişilerle bir arada bulundurulmamalıdır.Dişi ve erkekler çiftleşme dönemleri dışında birbirlerini görmediği taktirdedaha yüksek cinsel aktiviteye sahip olurlar.
Devekuşu çiftlikleri en az 2 m yüksekliğindeki çitlerle çevrilmeli, barınaklarınınyüksekliği ise 3 m'den alçak olmamalıdır. Merada otlatılmaları için 10-15 hayvana 1 hektar, dinlenme vegezinti için ise 40 hayvana 1 hektar arazi düşünülmelidir.
2. Yetiştiricilik Sistemleri
Devekuşu yetiştiriciliği için üreticiler aşağıdaki sistemlerden birini seçebilirler. Bu, üreticinin imkanlarına göre belirlenir.
1. Genel Bilgiler
Ülkemizin hayvansal protein açığının kapatılmasına katkıda bulunması vebilinen hayvansal protein kaynaklarına
alternatif olması amacıyla, her yönüyleekonomik bir kanatlı hayvan olan devekuşu yetiştiriciliği önem kazanmayabaşlamıştır.
Devekuşu kanatları küçülen ve uçma yeteneğini kaybeden kuşlar sınıfınagiren koşucu-yürüyen kuşlardandır. Bu günkü yaşadığı bölgeler Afrikaânın doğusuile güneyindeki sıcak ve kurak iç bölgelerdir. Eski çağlarda Büyük SahradanOrta Asya çöllerine kadar uzanan geniş bir alanda yaşadığı bilinmektedir.
Yaklaşık 13-14 cmgaga uzunluğuna sahip olup ağzında diş yoktur. Kafası vücuduna oranla küçükboynu uzundur. Boyları 2-2.5 m arasında değişir. İki tırnaklı uzun ve güçlübacaklara sahiptir. Baş boyun ve bacaklar sert ve ince, kanatlar ile gövdegösterişli ve tüylüdür. Göğüs kemiği bulunmamaktadır. Erginlerinin canlıağırlığı 125-150 kg.arasında değişmektedir. Bugün doğada özgürce yalnız Afrikaânın doğusu vegüneyinde rastlanmaktadır. Gerektiğinde ortalama 60 km/saat süratlekoşmakta hatta 90 km/saathıza dahi ulaşabildiği bildirilmektedir. Ayakları ile tekme atarak, gagası iledarbe vurarak kendisini korur. Ortalama 60-70 yıl yaşarlar. Bakım ve beslemeortamına göre 20-30 yıl damızlıkta kullanılabilirler.
Devekuşları için en uygun ısı 18-20 oC dir. Yaşantılarını dahasoğuk ve daha sıcak ortamlarda da sürdürürler. Ancak soğuk ve yağışlı ortamlarıpek sevmezler. Verimli bir üreme sezonu için sıcak ortamı tercih ederler.İstenen seviyede bir üretim için beslenme, bakım ve çevre ısılarına dikkatetmek gerekmektedir. Devekuşlarını stresten uzak tutmalı, sevk ve idaresiyumuşak ve dikkatli yapılmalıdır. Ani korku ve sert davranışlara meydanverilmemelidir. Bu durum yumurta verimindeki ani düşmelerle kendini gösterir.
Erkekler üreme mevsimi dışında dişilerle bir arada bulundurulmamalıdır.Dişi ve erkekler çiftleşme dönemleri dışında birbirlerini görmediği taktirdedaha yüksek cinsel aktiviteye sahip olurlar.
Devekuşu çiftlikleri en az 2 m yüksekliğindeki çitlerle çevrilmeli, barınaklarınınyüksekliği ise 3 m'den alçak olmamalıdır. Merada otlatılmaları için 10-15 hayvana 1 hektar, dinlenme vegezinti için ise 40 hayvana 1 hektar arazi düşünülmelidir.
2. Yetiştiricilik Sistemleri
Devekuşu yetiştiriciliği için üreticiler aşağıdaki sistemlerden birini seçebilirler. Bu, üreticinin imkanlarına göre belirlenir.
- Ekstansif sistem: Doğal koşullarda, açık alan yetiştiriciliği.
- Yarı Entansif sistem: Yarı kapalı yarı açık alan yetiştiriciliği.
- Entansif sistem: Tamamen kapalı barınaklarda yapılan yetiştiricilik
