Tarımı Nasıl Kurtarırız ?

Ynt: Tarımı Nasıl Kurtarırız ?

Vasat la kasdim.. tam devlet memuru zihni.. mustesarlara genel mudurlere isi verip.. bi yerde yatisa gecmek.. otomatik pilota baglamak.. yani kendinden oncekilerin yoluna aynen devam..

Bize.. fark yapacak.. daha yeni arayislardaki adam lazim.. oncekilere vagon degil.. lokomitif lazim.. ama yok iste yok:)

Bakin binali yildirim a efsane vakan diyolar niye.. eski demiryollarinin boyasi cilasiyla ugrascagina.. Hizli trene gecti.. dunyada bi elin parmagi arasina soktu bizi.. bi İLK e imza attı..

Vasat olsa.. boyar cilalar eski trenlerle aynen devam ederdi..
 
Ynt: Tarımı Nasıl Kurtarırız ?

Gelelim benim önerilerime ilk önce toprak reformu benim bölgem için öyle araziler hisseli kimse yatırım yapamıyor neticesi sulu tarım yok nadas sistemi var yarı icarcı tarlayı alır diye tarladan bir tane bile taş atmazlar biz dahil buna paralel mekanizasyon büyük tarla büyük ekipman daha az masraf daha çok para herkes diyor ürünümüz ucuz girdiler pahalı örğütlenme kooperatif maalesef ülkemizde olmaz bunu akıldan çıkartıp çeşitle yönelmeliyiz hiç değişe en az bir çiftçi senede 5 çeşit ekerse muhakkak biri tutar ucuz mazot ucuz gübre olmasın niye mi
Zenginin daha çok zengin olması küçük çiftçiye misal 10 lira kar edecek arazi çok olan zengin çiftçiye 100 lira yani yine kar zenginin tddk o kadar hibe verdi bi bakın trilyonluk adamlar yararlandı zaten kıt kanaat geçinenler yine yok varsa bi kusurum af ola
 
Ynt: Tarımı Nasıl Kurtarırız ?

2 maddede şahsi düşüncelerimi açıklayayım;

1-Bizler okula girdiğimiz andan itibaren sürekli birey olarak başarıya ulaştırılmaya çalışıldık hiç grup olarak başarı öğretilmedi bizlere grup çalışması yapardık o grup çalışmasında bile birey olarak değerlendirilirdik.

Çünkü bizde çok yanlış bir anlayış var gruplar,topluluklar heleki bunlar haklarını arıyorlarsa mutlaka anarşişt bir tarafları vardır
Bunlar ya komünisttir yada provakatördür. Bu hep böyle oldu bizim ülkemizde bu yüzden komünizm mirası olan STKlar dan hep uzak durdurulduk.Tabi kapitalizm olunca da hep birey olarak başarı istedik hep şahsi çıkarlar el üstünde oldu şahsi çıkarları örtüşen insanlar bir araya bile gelseler hele bunlar politikadan uzak kişiler ise mutlaka bir devlet düşmanı kisvesi aradık-arandı.

Sıkıntı okula ilk girdiğimizde başlıyor yukarıda da belirttiğim gibi.

Oysa STKlar,dernekler,topluluklar en önemli oluşumlar bence ama dediğim gibi biz bunları gördüğümüzde hep komünizmi hatırladık hiç kafamızı Türkiye dışına uzatıp tarımı gelişmiş ülkelere bakmadık.

Nasıl mı komünist etkisi diyorsunuz şöyle;
Bu seçimlerde Oy ve Ötesi gönüllüsü idim babama söylediğimde aldığım tepki şuydu 'gece gece cafeler de oturup ne konuşuyorsunuz anarşiştmisiniz? komünistmisiniz? olum siz' bu sadece babamdan değil bir çok 40+ yaş üstü insandan duyduğum şeydi.Sonra 'ne yapabilirsiniz ki?','neyi değiştirebileceksiniz?' önemli olan birşeyleri değiştirmek değildi değiştirebileceğine inanmaktı.

Son olarak toparlayayım;
Tarımı siyasetten arındırabilirmiyiz bilmiyorum lakin tarım olarak bilinçli bir örgütlenme haline gidersek bir şeyler değiştirmemiz şart değil hatta sesimizi bile duyurmamız şart değil belki 40+ yaş üstü bir şeylerin değiştiğini göremeyecek hatta belki bizler(kendi kuşağım) bile göremeyeceğiz ama buna inanmış olmamız bence bu yola bir taş koymamız demek.

2-Bir çiftçi ne zaman çocuğuna oku biz gibi rezil olma demeyi vazgeçerse o zaman kafadaki değişim başlayacak çünkü bende öyle yetiştirildim 'okumazsan serada gelip çalışırsın', 'oku da biz gibi kirin pasın içinde çalışma büroda otur çalış' böyle yetiştirilince ne oluyor biliyormusunuz okul hayatım boyunca tarımdan nefret ettim okulu bırakmak zorunda kaldım çünkü olmuyordu sürdüremiyordum o hayatı gittim bir dijital baskı firmasında çalışmaya başladım 3 ay çalıştım tarımdan o kadar nefret ettirildim ki sırf geçimi tarım diye ilçeyi terk edip başka bir ilçede iş buldum görüşmeye gittim işe almadılar iyi ki de almamışlar sonra babamın gece kulübü vardı onu işlettim kapatma kararı alınca mecburen tarımla uğraşmaya başladım 1 yıl boyunca işimi nefret ederek yaptım ve anladım nefret edilecek bir şey yok bana bu iş yanlış anlatılmış ha herkes çiftçi olsun demiyorum ama nefret ettiriyoruz çocuklarımızı bu işten
Ne zaman bundan vazgeçersek kafada ki en büyük değişim başlamış olacak

Yıllardır bu işi yapıp hala bu işten kurtulmaya çalışan insanlar var tanıyorum bu bir mecburiyet değil bu bir meslek bunu kabullenmemiz gerek...

İşte bu son 2 şeyi başarırsak o zaman tarımı kurtarmaktan bahsedebiliriz...
 

Benzer Konular