PORTAL
FORUM
Forumlar
Giriş yap
Kayıt ol
Neler Yeni?
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Forumlar
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Uygulamayı yükle
Yükle
FORUM
Hayvancılık
Büyükbaş Hayvancılık
Süt Hayvanclığı
yoğun yem besisinin kullanımı...
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap ver
Mesaj
<blockquote data-quote="sait beylik" data-source="post: 576951" data-attributes="member: 44689"><p>Tüm yoğun yem besisi</p><p>Yoğun yem ağırlıklı besi, besinin sütten kesimden sonra 2-3 aylık yaşta başladığı ve</p><p>450-500 kg canlı ağırlık ve 13-15 aylık yaş dönemi sonunda bitirildiği bir besi şeklidir</p><p>. En yüksek kar sağlayan, ticari besi işletmeleri için en</p><p>uygun ve dünyada en yaygın besi metodudur. Daha</p><p>çok ahır besisi şeklinde yapılır. Besin maddeleri yoğunluğuna göre bu besi şekli alt</p><p>sınıflara ayrılmaktadır. Bunlar; Tüm yoğun yem besisi, sınırlı besi, ve zayıf yoğunluklu</p><p>besidir.</p><p>Tüm yoğun yem besisinde kaba yem rasyondan tamamen veya kısmen çıkarılarak</p><p>yoğun yem verilmektedir. Bu besi şekli tahıl besisi, arpa besisi veya tam besi gibi</p><p>değişik isimlerle de anılabilmektedir. Tüm yoğun yem besisi 1950’li yılların sonlarında</p><p>İngiltere’de geliştirilmiştir. Preston adlı araştırıcı, 1961 yılında Rowett Araştırma</p><p>Enstitüsünde yapmış olduğu bir çalışma ile konu üzerine dikkatleri çekmiştir. Araştırıcı, 3-12 aylık dönemde Siyah</p><p>Alaca ırktan öküzlerle yaptığı çalışmada günlük ağırlık kazancını 1.2 kg, yemden</p><p>yararlanma oranını (yem tüketimi/c.a artışı) 4.62 ve karkas randımanını %54.9 olarak</p><p>bildirmektedir.</p><p>Bu sistemde amaç, süt tipi sığır ırklarının tosunlarını veya öküzlerini hızlı ağırlık artışı</p><p>sağlayacak şekilde ve 10-12 aylık yaşta kesilmek üzere tamamen yoğun yem içeren</p><p>rasyonlarla beslenmesidir. Sistemin ortaya çıkmasında, ete olan talebin artması, erken</p><p>sütten kesme sisteminin uygulanması ve arpa üretiminde gübreleme ve yeni çeşitlerin</p><p>devreye girmesiyle meydana gelen artış etkili olmuştur. Ayrıca bu yıllarda</p><p>İngiltere’deki kaba yem kaynaklarındaki kıtlığın da etkisi vardır. Hatta bu ülkede ve</p><p>ABD’de yoğun yemlerin birim fiyatı kaba yemlere göre daha ucuzdur. Benzer sistemi</p><p>ABD’de uygulamaktadır. 12–18 ay süre ile merada kalan hayvanlar 90-120 gün besiye</p><p>alınmakta ve bu ahır besisi sırasında yüksek enerjili yemlerle besleme yapılmaktadır Tüm yoğun yem besisini ilk</p><p>uygulayan işletmelerin toprağı olan ve geniş ölçüde arpa üretimi yapan işletmeler</p><p>olduğu görülmektedir. Bu çiftçiler yetiştirdikleri arpayı hayvandan geçirerek karlarını</p><p>artırmayı amaçlamışlardır. Bunun yanısıra basit değişikliklerle bu sisteme geçilebildiği</p><p>için uygulamada herhangi bir güçlük bulunmamaktadır. Tüm yoğun yem besisi</p><p>yemliklerin silo şeklinde kullanılması nedeniyle işçilikten de önemli ölçüde ekonomi</p><p>sağlamaktadır. Tüm yoğun yem besisinin çeşitli üstünlükleri şöyle sıralanabilir: 1-</p><p>Mekanizasyona uygunluğu, 2-Açık beside iyi sonuçlar vermesi, 3-Yoğun yem fiyatının</p><p>kaba yemle karşılaştırıldığında göreceli olarak daha ucuz olması, 4-Daha yüksek canlı</p><p>ağırlık artışı ve karkas randımanı vermesi, 5-Açıkta besi sisteminde devir hızının</p><p>yüksek olması, 6- Gübrenin sorun olduğu kimi bölgelerde gübre miktarını azaltması</p><p>gibi üstünlükleri vardı</p><p>Tüm yoğun yem besisinin esasını tahılların ve yoğun yemin kullanılması</p><p>oluşturmaktadır. Böyle bir beside hayvanların gereksinim duydukları besin madde</p><p>miktarlarını Çizelge-1 de olduğu gibi bildirmiştir.</p><p>Şimdiye kadar yapılan çalışmalardan yoğun yem tüketimi ve besiden beklenen</p><p>sonuçların Çizelge 2’de olduğu gibi meydana gelebileceği bildirilmiştir</p><p>Hayvanlara verilecek günlük yoğun yem miktarı canlı ağırlığa bağlı olarak 4-10 kg</p><p>arasında değişmektedir. Yoğun yeme ek olarak her gün aynı düzeyde olmak üzere 0.5-</p><p>1.5 kg kuru ot veya saman verilmelidir. Beside arpa, mısır, yulaf, buğday gibi değişik</p><p>tahıllar kullanılmaktadır. Bunlardan arpa ve mısıra dayalı besi ve performansa etkileri</p><p>şöyle özetlenebilir.</p><p>Çizelge 1. Yoğun beside besin maddeleri gereksinimi (Kruger’e göre)</p><p>Yaş (ay) CA (kg) KM(kg) SHP(g) NB(g)</p><p>5.-6. 130-160-190 4.0-5.4 500 2000-2700</p><p>7.-8. 190-200-250 5.4-6.8 600 2700-3400</p><p>9.-10. 250-280-310 6.8-8.0 750 3400-4000</p><p>11.-12. 310-350-400 8.0-9.6 800 4000-4800</p><p>SHP: Sindirilebilir Ham Protein, NB: Nişasta Birimi.</p><p>Arpa ve mısıra dayalı yoğun yem besisi</p><p>Dane arpa ve mısır her türden hayvanın besisinde en yaygın olarak kullanılan</p><p>yemlerdir. Her ikisinin de bol olarak bulunması ve hayvanlar üzerinde olumsuz</p><p>etkilerinin olmayışı nedeniyle miktar sınırlaması olmadan yedirilebilmesi geniş ölçüde</p><p>kullanılmalarına olanak vermektedir..</p><p>CA (kg) 150 200 250 300 350 400 450 500 550</p><p>YYT g/gün 4.5 5.5 6.2 7.0 7.7 8.5 9.0 9.3 9.6</p><p>CAA g/gün 1000 1200 1350 1350 1300 1300 1200 1100 1000</p><p>YY. 1kg CAA için 4.5 4.5 4.7 5.0 6.0 6.5 7.5 8.5 9.6</p><p>YY.bşl.göre 4.5 4.5 4.6 4.99 5.1 5.4 5.8 5.8 6.3</p><p>CA:canlı ağırlık, YYT: yoğun yem tüketimi, CAA: canlı ağırlık artışı, YY: yemden yararlanma,</p><p>YY. bşl göre: Yemden yararlanma başlangıca göre.</p><p>Arpa besisi</p><p>Beside en çok kullanılan tahıl arpadır. Bunun nedeni arpa kabuğunun yeteri miktarda</p><p>kavuz içermesidir. Bu durum, canlı ağırlık artışı ve yemden yararlanma oranını olumlu</p><p>etkilerken şişme gibi sindirim bozukluklarının ortaya çıkmasını da engellemektedir</p><p> Tahıl danelerinin</p><p>fiziksel olarak hazırlanmaları çok önemlidir. Örneğin arpa ve yulaf danelerinin ezilmiş</p><p>olanları öğütülmüş olanlara tercih edilir. Öğütülmüş hatta dikkatsizce ezilmiş daneler</p><p>hızla fermentasyona uğrayarak hayvanda şişme meydana getirirler. Ayrıca nem içeriği</p><p>de önemlidir. Nem içeriği %16 olduğunda bütün arpanın sindirilebilirliği %74 iken,</p><p>ezilmiş arpanın %80’dir. Depolamada nem oranı %12-14 olmalıdır. Arpa %14 nem</p><p>oranının altında ezildiğinde istenmeyen bir tozlanma görülür ve parçalanma zorlaşır.</p><p>Ayrıca şişme ve solunum problemlerine yol açabilir. Arpa nemli depolanacaksa hava</p><p>geçirmez silolarda tutulmalı veya propiyonik asit ile muamele edilmelidir. Başka bir</p><p>uygulama şekli ezme işleminden 24 saat önce su ilave ederek (tavlama) mevcut nemin</p><p>yükseltilmesidir. Bu işlemlerin amacı arpanın kavuzunun kaba yem özelliğinden</p><p>yararlanmaktır. Bu şekilde yapılan yemlemelerde yem tüketimi en üst düzeye</p><p>çıkabildiği gibi sindirim düzensizlikleri en aza iner. Öğütülmüş arpanın peletlenmesi</p><p>partikül boyutlarını küçülttüğünden daha da tehlikelidir</p><p>. Canlı ağırlık artışında azalmaya neden olmamak için</p><p>günlük 1 kg kuru ot veya saman yedirilmelidir (Işık, 1996).</p><p>Tüm yoğun yem besisinde protein kaynağı olarak üre kullanılması genç danalar için</p><p>önerilmemektedir. Çünkü 100 kilogramın altındaki buzağılar rasyondaki proteinin</p><p>kalitesine çok duyarlıdır ve üreyi değerlendiremezler. Bu yüzden bitkisel veya</p><p>hayvansal protein kaynakları kullanılmaktadır. 100-250 kg canlı ağırlıkta danalar için</p><p>yemin ham protein düzeyini %14 yapmak amacıyla rasyona üre katılabilir </p><p>Yaklaşık 200 kg’ı geçen hayvanlar için arpanın taşıdığı protein düzeyi</p><p>yeterli olmaktadır (Akman, 1998). Arpanın HP oranı yetiştirme ve gübreleme gibi</p><p>nedenlerle %9 ile %19 arasında değişim gösterir. Eksik kalan protein eldeki olanaklara</p><p>göre üre veya küspe gibi maddelerle tamamlanabilir.</p><p>Arpanın yerini enerjisi benzer yemler alabilmektedir. Yulaf, ağırlık artışında gerilemeye</p><p>neden olmaksızın arpanın yerini alabilir, yalnız yemden yararlanma her kg ağırlık artışıiçin 0.3 kg kadar kötüleşir. Buğdayın sellüloz oranı düşüktür. Arpanın %50’si yerine</p><p>%15 yulaf + %35 buğday olmak üzere birlikte kullanılabilir. Mısır ve kurutulmuş</p><p>melaslı şeker pancarı posası %50 oranında arpanın yerini alabilirler. Bu değişim danalar</p><p>125 kg canlı ağırlığa ulaştığında yapılmalıdır </p><p>Arpaya dayalı olarak yapılan yoğun yem besisinde, buzağılar 5 haftalık yaşta sütten</p><p>kesilmekte ve %17 HP içeren yoğun yemlerle beslenmektedir. 10-12 haftalık yaşta 100-</p><p>110 kg ağırlığa ulaştıklarında serbest yemleme uygulanmaktadır. Rasyon %14 HP</p><p>içerecek şekilde protein eklemesi yapılmış arpa ezmesine dayanmaktadır. Danalar 6-7</p><p>aylık yaş ve 250 kg civarında canlı ağırlığa ulaştığında rasyon %12 HP içerecek şekle</p><p>getirilerek daha ucuza mal edilmektedir. Çoğunlukla arpaya mineral karıştırılması</p><p>yeterli olmaktadır. Siyah Alaca tosunların, öküzlerden daha fazla büyüme hızına sahip</p><p>oldukları için %1-2 daha fazla proteine gereksinimleri olduğu belirtilmektedir.</p><p>Siyah Alaca tosun ve öküzlerinin MLC (Et ve Hayvancılık Komisyonu) tarafından</p><p>belirlenen tüm yoğun yem besisindeki performans hedefleri ve yem tüketimleri Çizelge</p><p>3’de verilmiştir. Bu besi yönteminde sığırların yaz-kış barınakta tutulması durumunda</p><p>kullanılacak ahır çok önemli olmaktadır. Solunum hastalıklarının kontrolüne çok dikkat</p><p>edilmelidir. Yaz aylarında kış aylarına nazaran solunum hastalığının görülmemesi</p><p>nedeniyle ağırlık kazancı %10 daha fazladır.</p><p>Çizelge 3. Tüm yoğun yem besisinde yem tüketimleri ve performans hedefleri.</p><p>Günlük C.A.A. Yemden yararlanma</p><p>Tosun Öküz Tosun Öküz</p><p>Buzağı büyütme 0.45 0.45 - -</p><p>6 hafta-3 ay 1.0 0.9 2.7 2.8</p><p>3-6 ay 1.3 1.2 4.0 4.3</p><p>6 ay kesim 1.4 1.3 6.1 6.6</p><p>Ortalama 1.2 1.1 4.8 5.5</p><p>Kesim Ağırlığı (kg) 430 430 - -</p><p>Yağsız et (karkas %) 66.3 61.0 - -</p><p>Yem Tüketimi</p><p>Süt Tozu Buzağı konsantresi Protein suplementi Arpa</p><p>13 155 225 1500</p><p>Bu besi şeklinde yem genellikle serbest verilir ve silo şekline getirilmiş yemlikler ile</p><p>dağıtılır. Silo başına 20’den az hayvan düştüğünde hayvan başına yemlik uzunluğu 75-</p><p>100 mm olmalıdır . Bunun yanında yemliklerde devamlı</p><p>olarak yem bulunduğunda hayvan başına 15-30 cm, öğün yemlemesinde ise 60-70 cm</p><p>yemlik uzunluğunun yeterli olabileceği de bildirilmektedir . Yemlikler</p><p>günlük olarak denetlenmeli, yemlerin yığın oluşturmamasına özen göstermelidir.</p><p>Rasyondaki değişiklikler 7-10 günde tamamlanmalıdır. Sığırlar besi öncesinde yüksekdüzeyde kaba yem (ot) tüketiyorsa, yoğun yeme alıştırma süresi daha uzun olmalıdır.</p><p>Yoğun yeme geçiş hızlı olursa asidoz ve canlı ağırlık kayıpları meydana gelmektedir</p><p>Tüm yoğun yem besisinde karşılaşılan sağlık sorunları</p><p>Tahıl ağırlıklı rasyonlarla yapılan beside asidoz, şişkinlik, karaciğer apsesi, rumenitis ve</p><p>ayak iltihabı gibi çeşitli sağlık sorunları ortaya çıkabilmektedir. Bunlardan ilki rumen</p><p>fermentasyonunda görülen aksamalardır. Rumende önce asitlik artar (asidoz), sonraishal, clostridium bakterilerinin artışı ve thiamin yetersizliği görülür. Bunlarla birlikte</p><p>rumende gazlı şişkinlik (Timpani) ortaya çıkabilir Tüm yoğun yem besisi</p><p>uygulanan sığırların %25 kadarında karaciğer apsesi görülmektedir. Bu hastalığa yakalanan hayvanlarda herhangi bir klinik belirti görülmemekte ve</p><p>büyümeleri normal seyrinde devam etmektedir. Ancak kesimden sonra apseler</p><p>saptanmakta ve gelirde azalmaya neden olmaktadır. Karaciğerde görülen bu zarar</p><p>rumende meydana gelen rumenitisle ilgilidir. Tüm yoğun yem rasyonlarına dayalı</p><p>olarak yapılan beside rumendeki asit ortam rumen duvarının zayıflamasına ve rumen</p><p>villilerinin içte toplanıp yığılmasına neden olur. Arpa kılçıkları meydana gelen yığında</p><p>kalır ve rumen duvarını geçerek iltihap meydana getirir. Bakterilerin lenf sistemine ve</p><p>kana karışmasıyla karaciğere taşınan bu bakteriler iltihap meydana getirir ve apseye</p><p>neden olur (Allen ve Kilkenny, 1986). Ayak iltihabı tamamen tahıl veya yoğun yemle</p><p>yada %5-10’dan daha az oranda kaba yem içeren rasyonla beslenen sığırlarda</p><p>görülmektedir Sağlık sorunlarının görülmemesi için</p><p>yapılması gerekenler şunlardır. 1.Yoğun yeme alıştırma uzun bir sürede olmalıdır.</p><p>2.Rasyonun ham sellüloz içeriğinin %15-16 düzeyinde ve uygun strüktürel yapıda</p><p>olması gerekir. 3. Hayvana 1kg/gün düzeyinde kuru ot veya saman verilmelidir.</p><p>4.Rumen fermantasyonunun düzenlenmesinde sodyum bikarbonat ve monensin sodyum</p><p>gibi bileşikler kullanılmalıdır.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="sait beylik, post: 576951, member: 44689"] Tüm yoğun yem besisi Yoğun yem ağırlıklı besi, besinin sütten kesimden sonra 2-3 aylık yaşta başladığı ve 450-500 kg canlı ağırlık ve 13-15 aylık yaş dönemi sonunda bitirildiği bir besi şeklidir . En yüksek kar sağlayan, ticari besi işletmeleri için en uygun ve dünyada en yaygın besi metodudur. Daha çok ahır besisi şeklinde yapılır. Besin maddeleri yoğunluğuna göre bu besi şekli alt sınıflara ayrılmaktadır. Bunlar; Tüm yoğun yem besisi, sınırlı besi, ve zayıf yoğunluklu besidir. Tüm yoğun yem besisinde kaba yem rasyondan tamamen veya kısmen çıkarılarak yoğun yem verilmektedir. Bu besi şekli tahıl besisi, arpa besisi veya tam besi gibi değişik isimlerle de anılabilmektedir. Tüm yoğun yem besisi 1950’li yılların sonlarında İngiltere’de geliştirilmiştir. Preston adlı araştırıcı, 1961 yılında Rowett Araştırma Enstitüsünde yapmış olduğu bir çalışma ile konu üzerine dikkatleri çekmiştir. Araştırıcı, 3-12 aylık dönemde Siyah Alaca ırktan öküzlerle yaptığı çalışmada günlük ağırlık kazancını 1.2 kg, yemden yararlanma oranını (yem tüketimi/c.a artışı) 4.62 ve karkas randımanını %54.9 olarak bildirmektedir. Bu sistemde amaç, süt tipi sığır ırklarının tosunlarını veya öküzlerini hızlı ağırlık artışı sağlayacak şekilde ve 10-12 aylık yaşta kesilmek üzere tamamen yoğun yem içeren rasyonlarla beslenmesidir. Sistemin ortaya çıkmasında, ete olan talebin artması, erken sütten kesme sisteminin uygulanması ve arpa üretiminde gübreleme ve yeni çeşitlerin devreye girmesiyle meydana gelen artış etkili olmuştur. Ayrıca bu yıllarda İngiltere’deki kaba yem kaynaklarındaki kıtlığın da etkisi vardır. Hatta bu ülkede ve ABD’de yoğun yemlerin birim fiyatı kaba yemlere göre daha ucuzdur. Benzer sistemi ABD’de uygulamaktadır. 12–18 ay süre ile merada kalan hayvanlar 90-120 gün besiye alınmakta ve bu ahır besisi sırasında yüksek enerjili yemlerle besleme yapılmaktadır Tüm yoğun yem besisini ilk uygulayan işletmelerin toprağı olan ve geniş ölçüde arpa üretimi yapan işletmeler olduğu görülmektedir. Bu çiftçiler yetiştirdikleri arpayı hayvandan geçirerek karlarını artırmayı amaçlamışlardır. Bunun yanısıra basit değişikliklerle bu sisteme geçilebildiği için uygulamada herhangi bir güçlük bulunmamaktadır. Tüm yoğun yem besisi yemliklerin silo şeklinde kullanılması nedeniyle işçilikten de önemli ölçüde ekonomi sağlamaktadır. Tüm yoğun yem besisinin çeşitli üstünlükleri şöyle sıralanabilir: 1- Mekanizasyona uygunluğu, 2-Açık beside iyi sonuçlar vermesi, 3-Yoğun yem fiyatının kaba yemle karşılaştırıldığında göreceli olarak daha ucuz olması, 4-Daha yüksek canlı ağırlık artışı ve karkas randımanı vermesi, 5-Açıkta besi sisteminde devir hızının yüksek olması, 6- Gübrenin sorun olduğu kimi bölgelerde gübre miktarını azaltması gibi üstünlükleri vardı Tüm yoğun yem besisinin esasını tahılların ve yoğun yemin kullanılması oluşturmaktadır. Böyle bir beside hayvanların gereksinim duydukları besin madde miktarlarını Çizelge-1 de olduğu gibi bildirmiştir. Şimdiye kadar yapılan çalışmalardan yoğun yem tüketimi ve besiden beklenen sonuçların Çizelge 2’de olduğu gibi meydana gelebileceği bildirilmiştir Hayvanlara verilecek günlük yoğun yem miktarı canlı ağırlığa bağlı olarak 4-10 kg arasında değişmektedir. Yoğun yeme ek olarak her gün aynı düzeyde olmak üzere 0.5- 1.5 kg kuru ot veya saman verilmelidir. Beside arpa, mısır, yulaf, buğday gibi değişik tahıllar kullanılmaktadır. Bunlardan arpa ve mısıra dayalı besi ve performansa etkileri şöyle özetlenebilir. Çizelge 1. Yoğun beside besin maddeleri gereksinimi (Kruger’e göre) Yaş (ay) CA (kg) KM(kg) SHP(g) NB(g) 5.-6. 130-160-190 4.0-5.4 500 2000-2700 7.-8. 190-200-250 5.4-6.8 600 2700-3400 9.-10. 250-280-310 6.8-8.0 750 3400-4000 11.-12. 310-350-400 8.0-9.6 800 4000-4800 SHP: Sindirilebilir Ham Protein, NB: Nişasta Birimi. Arpa ve mısıra dayalı yoğun yem besisi Dane arpa ve mısır her türden hayvanın besisinde en yaygın olarak kullanılan yemlerdir. Her ikisinin de bol olarak bulunması ve hayvanlar üzerinde olumsuz etkilerinin olmayışı nedeniyle miktar sınırlaması olmadan yedirilebilmesi geniş ölçüde kullanılmalarına olanak vermektedir.. CA (kg) 150 200 250 300 350 400 450 500 550 YYT g/gün 4.5 5.5 6.2 7.0 7.7 8.5 9.0 9.3 9.6 CAA g/gün 1000 1200 1350 1350 1300 1300 1200 1100 1000 YY. 1kg CAA için 4.5 4.5 4.7 5.0 6.0 6.5 7.5 8.5 9.6 YY.bşl.göre 4.5 4.5 4.6 4.99 5.1 5.4 5.8 5.8 6.3 CA:canlı ağırlık, YYT: yoğun yem tüketimi, CAA: canlı ağırlık artışı, YY: yemden yararlanma, YY. bşl göre: Yemden yararlanma başlangıca göre. Arpa besisi Beside en çok kullanılan tahıl arpadır. Bunun nedeni arpa kabuğunun yeteri miktarda kavuz içermesidir. Bu durum, canlı ağırlık artışı ve yemden yararlanma oranını olumlu etkilerken şişme gibi sindirim bozukluklarının ortaya çıkmasını da engellemektedir Tahıl danelerinin fiziksel olarak hazırlanmaları çok önemlidir. Örneğin arpa ve yulaf danelerinin ezilmiş olanları öğütülmüş olanlara tercih edilir. Öğütülmüş hatta dikkatsizce ezilmiş daneler hızla fermentasyona uğrayarak hayvanda şişme meydana getirirler. Ayrıca nem içeriği de önemlidir. Nem içeriği %16 olduğunda bütün arpanın sindirilebilirliği %74 iken, ezilmiş arpanın %80’dir. Depolamada nem oranı %12-14 olmalıdır. Arpa %14 nem oranının altında ezildiğinde istenmeyen bir tozlanma görülür ve parçalanma zorlaşır. Ayrıca şişme ve solunum problemlerine yol açabilir. Arpa nemli depolanacaksa hava geçirmez silolarda tutulmalı veya propiyonik asit ile muamele edilmelidir. Başka bir uygulama şekli ezme işleminden 24 saat önce su ilave ederek (tavlama) mevcut nemin yükseltilmesidir. Bu işlemlerin amacı arpanın kavuzunun kaba yem özelliğinden yararlanmaktır. Bu şekilde yapılan yemlemelerde yem tüketimi en üst düzeye çıkabildiği gibi sindirim düzensizlikleri en aza iner. Öğütülmüş arpanın peletlenmesi partikül boyutlarını küçülttüğünden daha da tehlikelidir . Canlı ağırlık artışında azalmaya neden olmamak için günlük 1 kg kuru ot veya saman yedirilmelidir (Işık, 1996). Tüm yoğun yem besisinde protein kaynağı olarak üre kullanılması genç danalar için önerilmemektedir. Çünkü 100 kilogramın altındaki buzağılar rasyondaki proteinin kalitesine çok duyarlıdır ve üreyi değerlendiremezler. Bu yüzden bitkisel veya hayvansal protein kaynakları kullanılmaktadır. 100-250 kg canlı ağırlıkta danalar için yemin ham protein düzeyini %14 yapmak amacıyla rasyona üre katılabilir Yaklaşık 200 kg’ı geçen hayvanlar için arpanın taşıdığı protein düzeyi yeterli olmaktadır (Akman, 1998). Arpanın HP oranı yetiştirme ve gübreleme gibi nedenlerle %9 ile %19 arasında değişim gösterir. Eksik kalan protein eldeki olanaklara göre üre veya küspe gibi maddelerle tamamlanabilir. Arpanın yerini enerjisi benzer yemler alabilmektedir. Yulaf, ağırlık artışında gerilemeye neden olmaksızın arpanın yerini alabilir, yalnız yemden yararlanma her kg ağırlık artışıiçin 0.3 kg kadar kötüleşir. Buğdayın sellüloz oranı düşüktür. Arpanın %50’si yerine %15 yulaf + %35 buğday olmak üzere birlikte kullanılabilir. Mısır ve kurutulmuş melaslı şeker pancarı posası %50 oranında arpanın yerini alabilirler. Bu değişim danalar 125 kg canlı ağırlığa ulaştığında yapılmalıdır Arpaya dayalı olarak yapılan yoğun yem besisinde, buzağılar 5 haftalık yaşta sütten kesilmekte ve %17 HP içeren yoğun yemlerle beslenmektedir. 10-12 haftalık yaşta 100- 110 kg ağırlığa ulaştıklarında serbest yemleme uygulanmaktadır. Rasyon %14 HP içerecek şekilde protein eklemesi yapılmış arpa ezmesine dayanmaktadır. Danalar 6-7 aylık yaş ve 250 kg civarında canlı ağırlığa ulaştığında rasyon %12 HP içerecek şekle getirilerek daha ucuza mal edilmektedir. Çoğunlukla arpaya mineral karıştırılması yeterli olmaktadır. Siyah Alaca tosunların, öküzlerden daha fazla büyüme hızına sahip oldukları için %1-2 daha fazla proteine gereksinimleri olduğu belirtilmektedir. Siyah Alaca tosun ve öküzlerinin MLC (Et ve Hayvancılık Komisyonu) tarafından belirlenen tüm yoğun yem besisindeki performans hedefleri ve yem tüketimleri Çizelge 3’de verilmiştir. Bu besi yönteminde sığırların yaz-kış barınakta tutulması durumunda kullanılacak ahır çok önemli olmaktadır. Solunum hastalıklarının kontrolüne çok dikkat edilmelidir. Yaz aylarında kış aylarına nazaran solunum hastalığının görülmemesi nedeniyle ağırlık kazancı %10 daha fazladır. Çizelge 3. Tüm yoğun yem besisinde yem tüketimleri ve performans hedefleri. Günlük C.A.A. Yemden yararlanma Tosun Öküz Tosun Öküz Buzağı büyütme 0.45 0.45 - - 6 hafta-3 ay 1.0 0.9 2.7 2.8 3-6 ay 1.3 1.2 4.0 4.3 6 ay kesim 1.4 1.3 6.1 6.6 Ortalama 1.2 1.1 4.8 5.5 Kesim Ağırlığı (kg) 430 430 - - Yağsız et (karkas %) 66.3 61.0 - - Yem Tüketimi Süt Tozu Buzağı konsantresi Protein suplementi Arpa 13 155 225 1500 Bu besi şeklinde yem genellikle serbest verilir ve silo şekline getirilmiş yemlikler ile dağıtılır. Silo başına 20’den az hayvan düştüğünde hayvan başına yemlik uzunluğu 75- 100 mm olmalıdır . Bunun yanında yemliklerde devamlı olarak yem bulunduğunda hayvan başına 15-30 cm, öğün yemlemesinde ise 60-70 cm yemlik uzunluğunun yeterli olabileceği de bildirilmektedir . Yemlikler günlük olarak denetlenmeli, yemlerin yığın oluşturmamasına özen göstermelidir. Rasyondaki değişiklikler 7-10 günde tamamlanmalıdır. Sığırlar besi öncesinde yüksekdüzeyde kaba yem (ot) tüketiyorsa, yoğun yeme alıştırma süresi daha uzun olmalıdır. Yoğun yeme geçiş hızlı olursa asidoz ve canlı ağırlık kayıpları meydana gelmektedir Tüm yoğun yem besisinde karşılaşılan sağlık sorunları Tahıl ağırlıklı rasyonlarla yapılan beside asidoz, şişkinlik, karaciğer apsesi, rumenitis ve ayak iltihabı gibi çeşitli sağlık sorunları ortaya çıkabilmektedir. Bunlardan ilki rumen fermentasyonunda görülen aksamalardır. Rumende önce asitlik artar (asidoz), sonraishal, clostridium bakterilerinin artışı ve thiamin yetersizliği görülür. Bunlarla birlikte rumende gazlı şişkinlik (Timpani) ortaya çıkabilir Tüm yoğun yem besisi uygulanan sığırların %25 kadarında karaciğer apsesi görülmektedir. Bu hastalığa yakalanan hayvanlarda herhangi bir klinik belirti görülmemekte ve büyümeleri normal seyrinde devam etmektedir. Ancak kesimden sonra apseler saptanmakta ve gelirde azalmaya neden olmaktadır. Karaciğerde görülen bu zarar rumende meydana gelen rumenitisle ilgilidir. Tüm yoğun yem rasyonlarına dayalı olarak yapılan beside rumendeki asit ortam rumen duvarının zayıflamasına ve rumen villilerinin içte toplanıp yığılmasına neden olur. Arpa kılçıkları meydana gelen yığında kalır ve rumen duvarını geçerek iltihap meydana getirir. Bakterilerin lenf sistemine ve kana karışmasıyla karaciğere taşınan bu bakteriler iltihap meydana getirir ve apseye neden olur (Allen ve Kilkenny, 1986). Ayak iltihabı tamamen tahıl veya yoğun yemle yada %5-10’dan daha az oranda kaba yem içeren rasyonla beslenen sığırlarda görülmektedir Sağlık sorunlarının görülmemesi için yapılması gerekenler şunlardır. 1.Yoğun yeme alıştırma uzun bir sürede olmalıdır. 2.Rasyonun ham sellüloz içeriğinin %15-16 düzeyinde ve uygun strüktürel yapıda olması gerekir. 3. Hayvana 1kg/gün düzeyinde kuru ot veya saman verilmelidir. 4.Rumen fermantasyonunun düzenlenmesinde sodyum bikarbonat ve monensin sodyum gibi bileşikler kullanılmalıdır. [/QUOTE]
Alıntı ekle…
İnsan doğrulaması
Cevapla
FORUM
Hayvancılık
Büyükbaş Hayvancılık
Süt Hayvanclığı
yoğun yem besisinin kullanımı...
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Kabul
Daha fazla bilgi edin…
Üst
Alt
