PORTAL
FORUM
Forumlar
Giriş yap
Kayıt ol
Neler Yeni?
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Forumlar
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Uygulamayı yükle
Yükle
FORUM
Çiftçilik Dışı Konular
Genel
Edebiyat - Şiir
Yuksek Topuklar
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz..
Tarayıcınızı güncellemeli veya
alternatif bir tarayıcı
kullanmalısınız.
Konuya cevap ver
Mesaj
<blockquote data-quote="yanigli" data-source="post: 52698" data-attributes="member: 802"><p>YUKSEK TOPUKLAR</p><p>Bir erkegin omzuna basimi koymayali epey oldu. </p><p>Kaldi ki basi dolu kadinlar erkegin omzuna agir gelir, bilirim.</p><p></p><p>Acikca soylemek gerekirse, omzunda aglayabilecegim bir erkege ihtiyacim</p><p>var su siralar. Bunca zaman sonra bir erkek bulmusum, niye aglamak icin</p><p>kullanayim ki o omuzu, lafin gelisi iste.</p><p></p><p>Gene de yalnizligin lukslerine bunca alistiktan sonra, bir erkekle yeniden</p><p>ortak bir hayat kurabilecek miyim, artik bundan pek emin degilim. </p><p>Bunu hem hala cok istiyor, hem alabildigine korkuyorum.</p><p></p><p>Ayni cati altinda yasamanin gecmisten tanidigim sorunlariyla bas</p><p>edebilecek kadar guclu, inancli, sabirli gormuyorum kendimi. Hali saha</p><p>macindan donmesini beklemek, mutfakta tencerenin ustunden yemek yemesinden</p><p>yakinmak ya da ikide bir ortalikta biraktigi camasirlarini kirliye</p><p>atmasini soylemek icin yeterince genc degilim.</p><p></p><p>Geri cekildigimi duyumsuyorum. Hayatin bize gizli gizli ogrettikleriyle</p><p>neredeyse farkinda bile olmadan zaman icinde bir yerlere dogru geri</p><p>cekilmisim. Belki de bu yuzden, telasim son turunu kosan bir atletinkine</p><p>benziyor. Sabahlari cocuklarin kahvaltisini hazirlamak, kocasini ise</p><p>ugurlamak icin evde herkesten once kalkan kadinlarin kullandigi o serinlik</p><p>ve sessizlik anlarinda dusunduklerini, hissettiklerini anlamaya</p><p>calisiyorum. Eskiden evimizin penceresinden gorunen bazi ev iclerinden</p><p>tanidigim o sabah telasini...</p><p>Herkes gittikten sonra sana kalan ev. Sana kalan hayat. </p><p>Benim gibilerin artik oyle bir hayati olmayacak.</p><p></p><p>Ekonomik ozgurlugunu kazanmak icin calisan, kimligini kendi olusturan</p><p>kadinlara, hayat bazi kapilari acarken, bazilarini kapatti. Iki kapi</p><p>arasinda bir tur boslukta kaldik. Ne yeterince evli, ne yeterince bekar,</p><p>ne yeterince duzenici, ne yeterince siradisi; birtakim asklarimiz,</p><p>iliskilerimiz oldu. Geleceksiz, sonucsuz belirsizlikleri beraberlik diye</p><p>yasadik. Kadinlar degisirken, erkekler ve hayat gerektigi olcude</p><p>degismedi. Ozellikle buyuk kentlerde, otuzunu, kirkini gecmis, bekar ya da</p><p>dul, onemli sayida bir yalniz kadinlar ordusu olustu. Onlardan birinin</p><p>sabahi bu. Disaridan bakildiginda her sey yolundaymis gibi gozuken sabahi.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="yanigli, post: 52698, member: 802"] YUKSEK TOPUKLAR Bir erkegin omzuna basimi koymayali epey oldu. Kaldi ki basi dolu kadinlar erkegin omzuna agir gelir, bilirim. Acikca soylemek gerekirse, omzunda aglayabilecegim bir erkege ihtiyacim var su siralar. Bunca zaman sonra bir erkek bulmusum, niye aglamak icin kullanayim ki o omuzu, lafin gelisi iste. Gene de yalnizligin lukslerine bunca alistiktan sonra, bir erkekle yeniden ortak bir hayat kurabilecek miyim, artik bundan pek emin degilim. Bunu hem hala cok istiyor, hem alabildigine korkuyorum. Ayni cati altinda yasamanin gecmisten tanidigim sorunlariyla bas edebilecek kadar guclu, inancli, sabirli gormuyorum kendimi. Hali saha macindan donmesini beklemek, mutfakta tencerenin ustunden yemek yemesinden yakinmak ya da ikide bir ortalikta biraktigi camasirlarini kirliye atmasini soylemek icin yeterince genc degilim. Geri cekildigimi duyumsuyorum. Hayatin bize gizli gizli ogrettikleriyle neredeyse farkinda bile olmadan zaman icinde bir yerlere dogru geri cekilmisim. Belki de bu yuzden, telasim son turunu kosan bir atletinkine benziyor. Sabahlari cocuklarin kahvaltisini hazirlamak, kocasini ise ugurlamak icin evde herkesten once kalkan kadinlarin kullandigi o serinlik ve sessizlik anlarinda dusunduklerini, hissettiklerini anlamaya calisiyorum. Eskiden evimizin penceresinden gorunen bazi ev iclerinden tanidigim o sabah telasini... Herkes gittikten sonra sana kalan ev. Sana kalan hayat. Benim gibilerin artik oyle bir hayati olmayacak. Ekonomik ozgurlugunu kazanmak icin calisan, kimligini kendi olusturan kadinlara, hayat bazi kapilari acarken, bazilarini kapatti. Iki kapi arasinda bir tur boslukta kaldik. Ne yeterince evli, ne yeterince bekar, ne yeterince duzenici, ne yeterince siradisi; birtakim asklarimiz, iliskilerimiz oldu. Geleceksiz, sonucsuz belirsizlikleri beraberlik diye yasadik. Kadinlar degisirken, erkekler ve hayat gerektigi olcude degismedi. Ozellikle buyuk kentlerde, otuzunu, kirkini gecmis, bekar ya da dul, onemli sayida bir yalniz kadinlar ordusu olustu. Onlardan birinin sabahi bu. Disaridan bakildiginda her sey yolundaymis gibi gozuken sabahi. [/QUOTE]
Alıntı ekle…
İnsan doğrulaması
Cevapla
FORUM
Çiftçilik Dışı Konular
Genel
Edebiyat - Şiir
Yuksek Topuklar
Bu site çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek çerez kullanımımızı kabul etmiş olursunuz.
Kabul
Daha fazla bilgi edin…
Üst
Alt
