Cimri bir adam, bütün malını altına çevirir. Altınlarını bir küp içinde bahçesine gömüp ara sıra ziyaret ederek okşar. Bu hareketi komşularından birinin dikkatini çeker ve orada bir hazine olduğundan şüphelenir. Bir gece oraya gider ve altını çalar. Cimri ertesi sabah altın küpünün yerinde yeller estiğini görür, ağlayarak saçını başını yolar. Onu böyle perişan gören komşusu şöyle der: 'Kendini üzme artık, bir taş alıp aynı çukura koy ve o taşın altınların olduğunu düşün. Çünkü kullanmayı hiç düşünmediğine göre taş da aynı işi görecektir. Unutma; Elimizdekiler, kullanılırsa kıymetlidir, sahip olmakla değil. Kullanmadığımızşeyin sahibi değil, emanetçisiyiz. Hiçbir şey için 'BENİMDİR' deme, 'YANIMDADIR' de!'
