Yeşil gübre

Yeşil gübre​

Vikipedi, özgür ansiklopedi


Tarımda yeşil gübre, yerinden sökülmüş veya ekilmiş mahsul parçalarının bir malç ve toprak ıslahı işlevi görecek şekilde tarlada solmaya bırakılmasıyla oluşturulur. Yeşil gübre için kullanılan bitkiler genellikle öncelikle bu amaç için yetiştirilen mahsulleri kapsar. Tipik olarak, yeşilken veya çiçeklenmeden kısa bir süre sonra toprağa sürülür ve toprağa dahil edilirler. Yeşil gübre genellikle organik tarımla ilişkilendirilir ve sürdürülebilir yıllık mahsul yetiştirme sistemlerinde önemli bir rol oynayabilir.

​

• Bakla gibi yeşil gübreler yonca ve fiğ içeren azot bağlayıcı simbiyotik bakteriler içinde kök nodüllerindeki bitkiler tarafından kullanılabilir bir biçimde atmosferik nitrojen düzeltin. Bu, döllenmenin hayati işlevini yerine getirir. İstenirse hayvan gübresi de eklenebilir.

Yetiştirilen örtü bitkisinin türüne bağlı olarak, toprağa salınan azot miktarı dönüm başına 40 ila 200 pound arasındadır. Yeşil gübre kullanımıyla, sonraki mahsul için mevcut olan nitrojen miktarı, genellikle yeşil gübre mahsulünde bulunan toplam nitrojen miktarının% 40-60'ı aralığındadır. [1]

Mahsul bazında birkaç baklagilden ortalama biyokütle verimi ve nitrojen verimi: [2]	Biyokütle ton dönüm −1	N lbs dönüm −1
Tatlı yonca	1.75	120
Berseem yonca	1.10	70
kırmızı yonca	1.40	100
Tüylü fiğ	1.75	110

• Yeşil gübre , hümik asit ve asetik asit üreterek , alkali toprakların alkalinitesini / pH'ını düşürmek için temel olarak toprağı asitleştiren madde görevi görür .
• Ortaklığın örtü bitkiler toprağa yeşil gübre içinde tutulan besinler başarılı ürünlere yayımlanan ve hazır edilmesini sağlar. Bu, bu taze materyalin ayrışmasına yardımcı olan bitki materyalinin bozunması nedeniyle toprak mikroorganizmalarının bolluğundaki artıştan hemen kaynaklanır. Bu ek bozunma ayrıca toprakta bulunan besin maddelerinin nitrojen (N), potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg) ve kükürt (S).
• Örtü bitkilerinin toprağa dahil edilmesinden kaynaklanan mikrobiyal aktivite , toprağın yapısını artırarak (yani kümelenme yoluyla) toprağın sağlığına fayda sağlayan miselyum ve viskoz materyallerin oluşumuna yol açar . [1]

Artan organik madde yüzdesi ( biyokütle ), su sızmasını ve tutulmasını, havalandırmayı ve diğer toprak özelliklerini iyileştirir . Toprak, kümelenmemiş toprağa göre daha kolay döndürülür veya işlenir. Toprağın daha fazla havalandırılması, birçok yeşil gübre mahsulünün kök sistemlerinin kompakt topraklara verimli bir şekilde nüfuz etme kabiliyetinden kaynaklanır. Toprakta bulunan humusmiktarı da daha yüksek ayrışma oranları ile artar, bu da yeşil gübre mahsulünden sonraki mahsulün büyümesi için faydalıdır. Baklagil olmayan mahsuller öncelikle biyokütleyi artırmak için kullanılır.

• Kök yeşil gübre bazı çeşitlerinin sistemleri toprakta derin büyür ve daha sığ köklü bitkiler kullanılamaz besin kaynakları yetiştirmek.
• Yabancı otların önlenmesi için ortak örtü kırpma işlevleri . Esas olarak baklagil olmayan mahsuller kullanılmaktadır (örneğin karabuğday ) [3] Birçok yeşil gübre mahsulünün derin köklenme özellikleri, onları yabani otları bastırmada etkili kılar . [4]
• Bazı yeşil gübre bitkileri, çiçek açmalarına izin verildiğinde , tozlaşan böcekler için yem sağlar . Yeşil gübre mahsulleri, genellikle, zararlı bitkilerin ekildiği yerlerde böcek öldürücülerin uygulanmasında bir azalmaya izin veren, yırtıcı faydalı böcekler için yaşam alanı sağlar.
• Bazı yeşil gübre bitkileri (örneğin kış buğdayı ve kış çavdarı ) otlatma için de kullanılabilir. [3]
• Hangi yeşil gübre örtüsünün ekileceği seçilirken erozyon kontrolü de sıklıkla dikkate alınır.
• Bazı yeşil mahsuller, bitki zararlılarını ve hastalıklarını azaltır . Verticillium solgunluğu özellikle patates bitkilerinde azalır. [5]

Yeşil gübrenin bir çiftçilik sistemine dahil edilmesi, tamamlayıcı gübre ve böcek ilaçları gibi ek ürünlere olan ihtiyacı büyük ölçüde azaltabilir.
Yeşil gübre kullanımında dikkate alınması gereken sınırlamalar, bu örtü bitkilerini başarılı bir şekilde büyütmek ve kullanmak için gereken zaman, enerji ve kaynaklardır (parasal ve doğal). Sonuç olarak, yeşil gübre mahsullerini büyüyen bölgeye ve yıllık yağış miktarlarına göre seçmek, örtü mahsulünün / mahsullerinin verimli büyümesini ve kullanımını sağlamak için önemlidir.

Besin salınımı [ değiştir ]​

Yeşil gübre, organik madde tüketen heterotrofik bakteriler tarafından bitki besin bileşenlerine ayrılır . Sıcaklık ve nem, kompost gübre oluşturmaya benzer şekilde bu sürece katkıda bulunur . Bitki maddesi, yararlı besinleri açığa çıkarmak için çözünmeyen toprak mineralleriyle reaksiyona giren büyük miktarlarda karbondioksit ve zayıf asitler açığa çıkarır. Yüksek olan topraklar , kalsiyum mineralleri, örneğin, daha yüksek bir oluşturmak için yeşil gübre verilebilir fosfat da gübre gibi davranır toprak, içeriği. [3]
Bir bitkideki karbonun nitrojene oranı , toprağın besin içeriğini etkileyeceğinden ve yeşil gübre yapmak için yanlış bitkiler kullanılırsa bir azot mahsulünü aç bırakabileceğinden, dikkate alınması gereken çok önemli bir faktördür. Karbonun nitrojene oranı türden türe ve bitkinin yaşına bağlı olarak farklılık gösterecektir. Oran, C: N olarak adlandırılır. N'nin değeri her zaman birdir, oysa karbon veya karbonhidratların değeri yaklaşık 10 ila 90 arasında bir değerle ifade edilir; gübre bakterilerinin topraktaki mevcut nitrojeni tüketmesini önlemek için oran 30: 1'den az olmalıdır. Rhizobium , topraktaki atmosferik nitrojeni tutmak için yeşil gübre ile etkileşime giren toprak organizmalarıdır. [6] BakliyatFasulye, yonca, yonca ve acı bakla gibi, rizobyum açısından zengin kök sistemlerine sahiptir ve bu da onları genellikle yeşil gübre kaynağı olarak tercih edilen kaynak yapar. [ alıntı gerekli ]

Mahsuller [ düzenle ]​

Bu bölüm , doğrulama için ek alıntılara ihtiyaç duyar . Yardım edin bu yazıyı iyileştirmek tarafından güvenilir kaynaklara alıntıları ekleyerek . Kaynaksız materyale itiraz edilebilir ve kaldırılabilir. ( Ocak 2021 ) ( Bu şablon mesajının nasıl ve ne zaman kaldırılacağını öğrenin )

Yaz sonu ve sonbaharda yeşil gübre bitkileri yulaf ve çavdardır . [7]
Diğer yeşil gübre bitkileri:

• Yonca , besinleri yüzeye çıkarmak için kökleri derinlere gönderiyor. [not 1]
• Ilıman bölgelerde karabuğday [not 2]
• Börülce [not 3]
• Yonca (ör. Yıllık tatlı yonca ) [not 3]
• Fava fasulyesi [not 3]
• çemen otu
• Azolla cinsi eğrelti otları, güneydoğu Asya'da yeşil gübre olarak kullanılmıştır .
• Acı bakla
• yer fıstığı
• Darı [not 2]
• Hardal
• Phacelia tanacetifolia [8]
• Turp ziraat turp veya daikon turp gibi.
• Sesbania [not 3]
• Sorgum
• Soya [not 3]
• Sudangrass [not 2]
• Sunn kenevir , tropik ve subtropik bölgelerde yaygın olarak yetişen bir baklagildir.
• Tyfon, ağır toprakları parçalayan güçlü bir musluk kökü ile tanınan bir Brassica .
• Kadife fasulyesi [not 3] ( Mucuna pruriens ), 20. yüzyılın başlarında güney ABD'de yaygın olarak soya fasulyesi ile değiştirilmeden önce, bugün çoğu tropikal ülkede, özellikle de ana yeşil gübre olduğu Orta Amerika'da popülerdir. eğik çizgi / malç tarım uygulamalarında kullanılır
• Veteriner ( Vicia sativa , Vicia villosa ) [not 3] [9]

1. ^ Bu,yeşil gübre mahsulü olarak kullanılabilecekbirçok baklagilden biridir. [7]
2. ^ Git:a b c Bu, yeşil gübre mahsulü olarak kullanılabilen baklagil olmayan birçok bitkiden biridir. [1]
3. ^ Git:a b c d e f g Bu,yeşil gübre mahsulü olarak kullanılabilenbirçokbaklagildenbiridir. [1]

Tarih [ düzenle ]​

Yeşil gübrenin değeri, Vrikshayurveda gibi incelemelerde belirtildiği gibi, Hindistan'daki çiftçiler tarafından binlerce yıldır kabul edildi. Antik Yunan'da da çiftçiler bakla bitkilerini toprağa sürüyorlardı. Yüzlerce yıl öncesine dayanan Çin tarım metinleri, çiftlik toprağı için besin sağlamada otların ve yabani otların önemine değinmektedir. Ayrıca, Avrupa'dan gelen erken Kuzey Amerikalı sömürgeciler tarafından da biliniyordu. Yaygın kolonyal yeşil gübre bitkileri çavdar, karabuğday ve yulaftı. [3] Geleneksel olarak, yeşil gübrenin toprağa katılması, toprağın hasattan sonra verimliliğini geri kazanmasını sağlamak için kullanılan nadasa bırakılmış ürün rotasyonu döngüsü olarak bilinir . [ alıntı gerekli ]

Ayrıca bkz. [ Düzenle ]​

• Organik bahçecilik
• Toprak aşılayıcı
• Toprak erteleme
• Bitki örtüsü
• Toprak asitlenmesi
• Vegan organik bahçecilik

Referanslar [ düzenle ]​

1. ^ Git:a b c d Sullivan, Preston. 2003. Örtü Bitkileri ve Yeşil Gübrelere Genel Bakış: Sürdürülebilir Tarımın Temelleri.
2. ^ Piper, CV; Pieters AJ USDA Farmer's Bulletin (ed.). Yeşil Gübreleme . USDA Çiftçi Bülteni. sayfa 1250–1295 . Erişim tarihi: 2 Şubat 2010 .
3. ^ Git:a b c d Lawrence, James (1980). Harrowsmith Okuyucu, Cilt II. Camden House Yayıncılık Ltd. s. 145.ISBN 0920656102.
4. ^ Vasilakoglou, Ioannis, Dhima, Kico, Anastassopoulos, Elias, Lithourgidis, Anastasios, Gougoulias, Nikolaos ve Chouliaras, Nikolaos. 2011. Sürdürülebilir pamuk ve mısır tarlalarında yabani otların önlenmesi için yeşil kekik gübresi. Yabancı Ot Biyolojisi ve Yönetimi 11: 38-48.
5. ^ Larkin, Robert P., Honeycutt, Wayne ve Olanya Modesto, O. 2011. Verticillium Solgunluğunun Hastalık Baskılayıcı Yeşil Gübrelerle ve Önceki Kırpma Tarihinden Etkilenen Yönetimi. Plant Dis. 95: 568-576.
6. ^ Lawrence, James (1980). Harrowsmith Okuyucu, Cilt II . Camden House Yayıncılık Ltd. s. 146. ISBN 0920656102.
7. ^ Git:a b "Maine Organik Çiftçiler ve Bahçıvanlar Derneği"(PDF). mofga.org. Kasım 2007.
8. ^ "Yeşil Gübre" . RHS . Alındı 15 Ekim 2015 .
9. ^ Philpott, Tom (2013-09-09). "Çiftlikleri Sonsuza Kadar Düzeltmek İçin Tuhaf Bir Numara" . Jones Ana . Erişim tarihi: 2014-03-14 .

Dış bağlantılar [ düzenle ]​

• Örtü bitkileri ve yeşil gübrelere genel bakış
• Yeşil Gübreleme Yöntemleri
• Pirinç yetiştirmek için yeşil gübre kullanma [1]
• California Üniversitesi örtü bitkileri veritabanı