sebazios link=topic=73856.msg866025#msg866025 date=1394833148' Alıntı:
Eşya ile duygusal bağ kurmak basit seviyelerdeyken oldukça masum ve eğlenceli birşeydir ama iş ileri boyuta vardığında istifçilik, alzheimer, ve bordurline sınırda kişilik bozukluğu gibi bazı psikolojik problemlerin habercisi olabiliyor. Yani dengeyi kaçırmamak, olayı fazla abartmamak lazım.
Ha şu da var birlikte çok uzun zaman geçirilen nesneler insanın gözünde simgeleşebilir ama burda kıstası nesnelere gösterdiğiniz davranışlar belirler.bitki ve hayvanlar ile yapılan konuşmalar doğal karşılanabilir.
Ama iş cansız varlıklarla 'konuşma' boyutu kazandıysa artık tehlikeli boyuta gelmiştir.
Aşağıdaki alıntı itiraf.com ' dan aynen alınmış bir yazıdır. Bu konuşma sana ne kadar normal geliyorsa iş o kadar durum kötü demek:
'oceanous; cinsiyet: kadın; yaş: 21; il: ankara
cisimlerle konuşuyorum. radyoyu değiştirirken böldüğüm şarkıdan özür diliyorum. yeni aldığım paltoma, üstüne dökülecek kahve, vişne suyu gibi tehlikelerden uzak durmasını tembihliyorum. ders kitaplarında anlamadığım bölümler olunca kitabı ısırıyorum. (hukuk öğrencisiyim.) uzun zamandır takmayarak kalbini kırdığım küpelerimin gönlünü almaya çalışıyorum. çikolata yerken çikolatalara iltifatlar yağdırıyorum. ha bir de, elim sürekli mouse ' un üstünde olduğu için kendimi bilgisayarı taciz ediyormuş gibi hissediyorum. suçluluk duyuyorum. hatta utancım son safhaya geldiğinde dayanamayıp bilgisayarın başından kalkıyorum! '
Isim konusunda en doğru karar ise zamana bırakmak. Kızılderililerdeki gibi aranızda geçen yaşanmışlıklar, teknenin kendi ismini kendisinin seçmesini sağlar. En güzel bağ da bu şekilde kurulandır. Spontane.